ATEAREN ATZEAN

ATEAREN ATZEAN

Antton Kazabon

(Elkar, 2007)

Iraitz neska gaztea Josurekin, ingeleseko irakaslearekin, maitemindu da eta bere sentimenduekin zintzo jokatzen ahaleginduko da. Hala ere, antza, dena kontra jarriko zaio; baina neskak bere zorionaren alde jokatu nahi izango du: bere aurreko mutil-laguna utzi eta indarrak pilatzen ari da Josuri bere sentimenduen berri emateko. Ausartuko al da azkenean?

Kazabonek gazte literaturan topikoa den gaia ekartzen digu liburu honetan; baina hain gai arrunta eta “ikusia” izanda ere, egileak daukan gazteen hizkuntza eta joeren ezagutzari esker, “betiko roiloa” izan zitekeenarengandik urrundu egiten da eta aurreko liburuetan bezala produktu txukun eta gustagarria osatu du.

Kapitulu motz et arinak. Liburu atsegina. Irakurri!

Rafa L.

e-liburutegian eskuragarri

ITSASLABARREKO ETXEA

     Galdu egin dut liburu honi buruzko fitxategia. Berriro irakurri behar izango dut. Bien bitartean egizue bilaketa bat Google-n informazioa topatzeko.

   Oraindik orain Miren Agur gure eskolan egon da bigarren mailako ikasleei "Urtebetea itsasargian" bere liburuari buruz hitz egiten. Galde iezaezue nolakoa den eta kontatuko dizuete

 

Rafa L.

KARTEROAK BETI DEITZEN DU BI ALDIZ

KARTEROAK BETI DEITZEN DU BI ALDIZ
James M. Cain
(1932)




ELKAR bere webgunean dakarren informazioa:

Alproja gazte batek eta ostatu jabe baten emazte sexy eta nazkatuak honen gizona garbitzea erabakitzen dute. Ondorioak aurretik asmaezinak dira.J.M. Cainen lehen nobela hau berak 42 urte zituela argitaratu zen eta berehalako arrakasta lortu zuen. Hainbat hizkuntzatara itzuli zen, film mitiko bat eta beste zenbait remake sortarazi, idazle askoren inspirazio bihurtu, eta nobela beltzari itzal eta sona berezia eman literatura munduan.
Idazleari buruz apur gehiago jakin izanez gero, begira orrialde honetan. Ingelesez dago, baina ez ikaratu: oso erraza da!

http://www.eskimo.com/~noir/btitles/cain/index.shtml

GOSE JOKOAK

GOSE JOKOAK
-The Hunger Games-
Suzanne Colllins
(Alberdania, 2009)

Panem herrialdeko agintariek urtean behin Gose Jokoak
antolatzen dituzte, herri xeheari zer ikusi, espektakulua eta gozamena emateko.Herrialdeko barruti bakoitzak bere ordezkariak aukeratzeko zozketa egiten du gazteen artean. Aukeratuek joku eremuan ibili behar izango dute elkar hiltzea lortu arte; izan ere, bakarra, irabazlea geratuko da bizirik bukaerako. Egun telebistan egiten diren konbibentzia-lehiaketen antzeko zerbait, baina basati eta odoltsuago.

Katniss da protagonista nagusia, neska. Zozketan bere ahizpa gazteari egokitu zitzaion, baina bere joango da bolondres borrokara. Peeta, mutila, Katnissekin gustatuta dagoela eta neskak ere nahi duela ematen du; baina bizitza jokoan dagoenean, dena da zilegi, baita gezurra ere.

Marrazten zaigun etorkizuneko gizartea ez da oso itxaropentsua egoteko modukoa. Ikuskizuna nahikoa da gizartea bertan-goxo mantentzeko. Jendea goseak eta zapalkuntzak menderatuta egongo da eta gutxi batzuek bakarrik topatuko dute bere bide propioa egiteko zirrikituak beti marginalitatetik gertuegi. Ez da antzematen boterearen aurkako inongo mugimendurik. Eredu horretararntz al goaz edo dena fikzio ariketa hutsa dela esan genezake?.

Pertsonaiak erakargarriak izan daitezen daude diseinatuta eta ondo funtzionatzen dute. Nahiz eta motelaldiren bat izan –loaldi luze eta sendaldiekin soluzionatzen dena-, istorioak oso ondo mantentzen du tentsioa eta akzioaren jariotasuna ondo banatuta dago. Amaiera aldera sorpresak izango dira eta, noski, bukaera irekia izango du istorioak. Liburuak engantxatu egiten du.

“Gose Jokoak” hau trilogia baten lehenengo alea da eta hauen jarraipenak euskaratuta
daude dagoeneko. Hurrengo liburuak ere oso erakargarriak direla diote, bereziki
hirugarrenean -“Mokingjay”- egiten diren eskenategi fantastikoen pasada direla. Baina nire esperientzia seriean dauden nobelekin zera da: hobe dela beroaldia pasatzen utzi, ahazturak bere lana egin dezan eta orduan -nahi badugu- serieko hurrengo libuari ekin. Eta bitartean… hainbat gauza dago guk irakur dezagun zain!
Ah, eta egin duten pelikula ikusiko baduzue, liburua irakurri ondoren izan dadila!
(ez utzi inoiz pelikula batek liburu baten irakurketa honda diezazuen).

Egin duten pelikularen promozio-zatia www.youtube.com/watch?v=p-5ANq4sAL0

Eibarko liburutegia:http://liburutegiak.blog.euskadi.net/eibarkoumeak?s=gose+jokoak

Irakurri dudan ingeleseko iruzkina:http://blogcritics.org/books/article/book-review-the-hunger-games-series/page-1/

Rafa L.

100 METRO

EHUN METRO

R. Saizarbitoria

1976

Iheslariak bere bizitzako azken 100 metroak korritzen ditu istorioan zehar. Azken 100 metro horietan, bere bizitzako hainbat oroitzapen etorriko zaizkio burura, une gogor eta xamurretaz gogoratuko da,baina baita latz eta gogorretaz ere. Jendeak iheslariaren inguruan dituen pentsaera eta iritzi desberdinak tartekatzen dira istorio honetan.

Istorioan zehar narratzaileak denboran saltoak egiten ditu. Honek pixka bat nahastu nau. Tarteka, pertsona ezberdinak leku ezberdinetan agertzen dira. Hau ere, ez zait batere lagungarri gertatu. Liburu atsegina iruditu zait. Erraz irakurri dut. Pertsonaiak oso errealak dira, istorioaren antzera. Gustura irakurri dut, lexiko erraza baitu. Entretenigarria da oso.

Era berezian idatziriko liburua da. Erraz eta atsegin handiz irakurtzen den liburua. Edozeini gomendatuko nioke. Bereziki, gure adinekoei edo zaharragoei.
Alex E. (4B 2008-09)

JOSETXO

Josetxo
J.M. Etxeita
(Labayru)

Hona Literatura Zubitegian topatu dugun kritika:
Klasiko ezezagunen altxorretik
Ritxi Lizartza

"Josetxo"
Jose Manuel Etxeita
Labayru, 1995

Ez dute hedapen handia izaten Labayru Ikastegiaren literatur lanek. Kanpotik ikusita, arrazoi bi somatzen ditugu: batetik, behar bezain ezaguna ez izatea —arazo hau areagotu egiten da euren produkzioa literatura eta literatur kritika dela kontutan hartuz— eta bestetik euskalkian, bizkaiera batuan idatzirik egotea. Orohar Labayru taldeko ikertzaileek Bizkaiko egileen lanak aztertzen eta aurkezten jarduten dute, beren euskalkian landuz eta beraz, bizkaitarrentzat nonbait.
Baina planteamendu hau oso azalekoa da. Bizkaitarrentzat bakarrik dabiltzala pentsatzen dutenek maila handiko azterketak eta ikerketarako ikuspuntuak galdu egiten baitituzte. Badirudi betiko eztabaidan hasteko parada ematen digula gai honek, euskalkian idaztea atzerakoia den ala ez pentsatzea. Ez genuke dialektika horretan larregi sartu nahi, baina oso esanguratsua da beste kultur euskalkietan horrelako joerarik ez izatea eta batua bide bakarztat jotzea.
Lehen kontsumitzaileak irakurle bizkaitarrak dira, baina ez dago sobera urrun ditugun egileak geure egin eta bide batez bizkaiera bera ere geure egiten hastea.
Etxeitaren lehen lana aurkezten digu Adolfo Arejitak, 1909an idatzia. Hitzaurre mamitsu batean, idazle mundakarraren berri ematen digu: bizitza, idazlanak, hizkera... eta "Josetxo" elaberriaren azterketa sakona, irakurketa errazteko.
Ohitura-elaberria da eta XIX. mendearen amaierako giroa erakusten digu: abertzaletasunaren gorakada, euskal bizitza eta ohiturak... Lan gomendagarria da, nobela errealista ere baden hau. "Garoa" eta "Kresala"z gain beste batzuk badirela ere jakiteko.
Argia, 1996-01-14

www.susa-literatura.com

     Ijitoekin azaldu zen Josetxo Mundakara. Bertako baserritar batzuek jaso dute etxean eta bere odolekoa balitz bezala hazi eta hezi. XIX mendeko Bizkaiko kostaldeko bizitza ezagutu ahal izango dugu Josetxoren bizipenak jarraituta. (aspaldian irakurri nuen liburua da eta isotorioaz ez naiz oso ondo oroitzen; baina merezi du, zinez esatenn dizuet). Berrirakurtzen dudanean zabalduko dut komentario hau.
   Bizkaitarrarekin ohitura handirik ez baduzu, kostatuko zaizu hasieran, baina berehala hartuko diozu neurria.

Rafa L.